عکاسی پرتره در فضای باز!
خب به نظر میاد تازگی ها همه به عکاسی پرتره در فضای باز حسابی علاقه مند شدن! بعضی ها از همین دوربین های موبایلشون استفاده می کنن و بعضی های دیگه هم حرفه ای تر به مسئله نگاه می کنن و از دوربین های بهتری استفاده می کنن! به هرحال تصمیم گرفتیم که توی این مطلب به چندتا از مهم ترین نکاتی که هنگام عکاسی پرتره در فضای باز باید بهش دقت داشته باشید، اشاره کنیم. با ما همراه باشین!
هیچوقت تمام نقاط فوکوس را انتخاب نکنید!
زمانی که تنظیمات دوربین خود را روی اتوفوکوس قرار میدین، در حقیقت دوربین شما به جایتان نقطه ی فوکوس را انتخاب می کند و به این ترتیب به شما قول میدهیم که پرتره ی افتضاحی خواهید گرفت!این ویژگی دوربین معمولا برای این طراحی شده تا هرچی که به لنز دوربین نزدیک تره رو در محدوده ی فوکوس قرار بده!
توی بعضی از دوربین های مدل جدیدتر مثل 5 دی، مارک 3، دوربین اول یکی از نقاط فوکوس نزدیک رو انتخاب می کنه و با توجه به میانگین فاصله ای که دیگر نقاط فوکوس دارن، بهترین حدس رو می زنه و یه نقطه رو برای فوکوس اصلی انتخاب می کنه! اگر از فوکوس تک نقطه ای استفاده کنید، می تونین اسم خودتون رو یه عکاس حرفه ای بزارین!
همیشه روی چشم ها فوکوس کنین!
چشم ها پنجره ای به روح هستن، و برای گرفتن هرگونه عکس پرتره ای، باید روی چشم ها فوکوس کرد چشم ها نه تنها مهم ترین بخش رفتن یک پرتره ی خوب هستن، بلکه روشن ترین بخش صورت هم به حساب میان و باید دقیقا به همین شکل هم توی عکس نمایش داده بشن!وقتی که با یک دیافراگم باز و فوکوس روی چشم ها عکاسی می کنین، بوکه های لنز هم می تونن پوست صورت رو نرم تر و بهتر بکنن!
از لنزهای واید برای عکسای با عمق کم استفاده کنید!
چندین دلیل خیلی مهم وجود داره که توصیه می کنیم از لنزهای با دیافراگم وسیع استفاده کنید اما یکی از اصلی ترین دلایلش اینه که عمق این جور لنزها کمه! خب حالا که می تونین از لنزهایی با دیافراگم 2.8 یا 2.4 استفاده کنید و عکسای خوبی بگیرید، چرا این کارو انجام نمیدین?!
طبیعی ترین و بهترین نورهایی که برای عکاسی پرتره به کار می رن، از همین دیافراگم های پایین به دست میان! تمام این چیزها هم فقط و فطق به یک مسئله برمی گرده: اون بوکه های خوشگل و حالت تاری که پشت سوژه به وجود میان و عکس ما رو چند سطح بالاتر میبره!
هیچوقت یک پرتره رو از فاصله 50 میلی متری نگیرید، بهترین فاصله 70 میلی متری است!
عهه؟ چرا سر من اینقدر بزرگ به نظر میاد؟ چرا شونه هام کوچیک تر از سرم افتادن؟ بدن من که انقدر عجیب نیست! شما به عنوان عکاس پرتره اصلا و ابداً دلتون نمی خواد که مشتری هاتون چنین نظری راجع به عکسایی ازشون گرفتین، داشته باشن! در هر صورت یادتون باشه که فاصله کانونی های کمتر از 70 میلی متر، می تونن سوژه ی شما رو حسابی درب و داغون و زشت نشون بدن! باید بدونید که تاثیری که لنزهای تله( با عدد بالاتر از 70 میلی متر) روی پرتره میزاره، واقعا بی نظیره! تقریباً بهترین پرتره هایی که در تاریخ عکاسی گرفته شده و حسابی مشهور شدن، با فاصله کانونی 120 الی 200 میلی متری گرفته شدن!
همیشه خام (RAW) عکاسی کنید!
شاید بیشتر از هزار بار این نکته ی ساده رو به دانشجوها و هنرجوهای عکاسی گفتیم اما کو گوش شنوا!! عکاسی با فرمت RAW ، باعث میشه که سنسور دوربین از تمام ظرفیت خودش در طول نوردهی استفاده کنه و بر خلاف جی.پی.جی که پیکسل ها رو فشرده می کنه، این فرمت از تمام ظرفیت پیکسلی بهره میبره! اصطلاح عجیبیه اما عکاسی با فرمت RAW، یه جور عکاسی دیجیتال اما با ابزار نگاتیوه!
زمانی که عکس JPG می گیرین، دیگه واقعا نمیشه خیلی تغییری در رنگ و نور تصویر به وجود آورد. اما خوبی فرمت RAW این هست که به شما اجازه میده، بعدها در نرم افزارهای ادیت عکس، رنگ و نور تصویر رو تغییر بدین و این مسئله از کیفیت کارتون هم کم نمی کنه! به عنوان مثال تصور کنید که در طول پروسه ی عکاسی، وایت بالانس شما درست تنظیم نشده، اگر با فرمت RAW عکاسی کرده باشید، میشه توی پروسه ی ادیت درستش کرد!
اگر شما هم تو پروسه ی عکاسی پرتره، چیزهای دیگه ای فهمیدین با ما به اشتراک بزارین. واقعا دلمون میخواد بیشتر بدونیم
دوستتون داریم
تا بعد